-
1 posta
'posta Post f (Gebäude und System); Gang m, Fahrt f, Fuhre f; (Arbeits)Schicht f; Person Posten m, Wache f; Trupp m, Kommando n; Kurier m;posta çeki Postscheck m;posta damgası Poststempel m;-i posta etmek jemanden abkommandieren; jemanden der (Polizei)Behörde übergeben;posta havalesi Postanweisung f;posta işleme merkezi Briefzentrum n;posta kartı Postkarte f;posta kodu Postleitzahl f, PLZ;posta kutusu (P.K.) Postfach n; fam a Briefkasten m;posta memuru Postbeamte(r) m, -beamtin f;posta pulu Briefmarke f;posta pulu satıcılığı Briefmarkenverkaufsstelle f;posta ücreti Postgebühren f/pl, Porto n;üç posta yapmak Bus dreimal (am Tage) verkehren;postaya vermek (a atmak) zur Post geben;postayı kesmek die Beziehungen abbrechen; die Sache aufgeben, fam (hin)schmeißen -
2 havale
havale [-vɑː-] Übertragung f (-e an A); Beauftragung f; ÖKON Überweisung f; Zahlungsanweisung f; Indossament n; Einblicksmöglichkeit f (von oben); MED Eklampsie f; SPORT Ausfall m;-i -e havale etmek jemanden mit etwas beauftragen; jemandem etwas (A) übergeben; jemandem etwas (A) zuleiten; weiterleiten; überweisen (A); SPORT einen Ausfall machen;havale gelmek Geld überwiesen werden;-e havale göndermek (oder yollamak) jemandem Geld ( posta -le durch die Post) überweisen (a anweisen);havale kağıdı Zahlungsanweisung f
См. также в других словарях:
posta etmek — 1) görevliler, birini resmî bir daireye götürmek 2) birini, gönlü olmasa da bir kimseye teslim edip bir yere göndermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
posta — is., İt. posta 1) Bir yere gelen veya bir yerden gönderilen mektup ve emanetlerin tümü Eşyalarımı ilk posta ile bir denk yapıp İstanbul a gönderdim. Ö. Seyfettin 2) Genellikle bu emanetleri götüren taşıt 3) Bu emanetleri toplayan ve dağıtan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iki — is. 1) Birden sonra gelen sayının adı 2) Bu sayıyı gösteren 2, II rakamlarının adı 3) sf. Birden bir artık Bir sokak başında kavga eden iki çocuğu ayırdı. H. Taner Birleşik Sözler iki anlamlı iki ayaklı iki başlı iki bir ikibuçukluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
acele — sf., Ar. ˁacele 1) Hızlı yapılan, çabuk, tez, ivedi 2) zf. Vakit geçirmeden, tez olarak Acele bir karar vermek ihtiyacındayım. P. Safa 3) is. Çabuk davranma Birleşik Sözler acele posta Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller acele etmek acele ile… … Çağatay Osmanlı Sözlük